De coronacrisis heeft enorm veel impact op ons leven, ons gemoed, ons perspectief, onze routines en zekerheden en onze vrijheid. Gelukkig wonen wij in materiële zin in een van de rijkste landen van de wereld en hebben de meesten van ons iedere dag te eten, zekerheid van zorg, een fiets of een auto en een dak boven ons hoofd. Dat is in veel andere landen en continenten in de wereld heel anders.
De coronasteunmaatregelen verzachten voor een deel van ondernemend Nederland en zijn personeel de materiële pijn. Medewerkers van (semi)overheidsinstanties en andere organisaties krijgen terwijl ze thuiswerken doorbetaald en dat geeft rust of compenseert (deels) alle maatregelen. In dat opzicht zijn veel zaken in ons land voor vele mensen goed geregeld en is de gemiddelde levensstandaard zeer hoog, zonder dat we ons daar zo bewust van zijn.
In immateriële zin zijn er veel meer verbeterpunten of uitdagingen wat mij betreft.
Mensen missen contact met elkaar en mogen niet knuffelen; energiegevers worden van hen afgenomen. Sommige mensen zijn erg bang en onzeker geworden. Anderen zijn boos omdat ze het niet eens zijn met het beleid of depressief omdat ze het perspectief kwijt zijn voor hun bedrijf of opzien tegen weer een lockdown. Het vraagt veel van ouders met jonge kinderen om thuis les te moeten geven. Daarnaast zijn er mensen die hun baan zijn kwijtgeraakt of ouderen die zich opgesloten en eenzaam voelen. Al schrijvend ervaar ik dat er zoveel te melden valt over deze periode en de impact op ons leven, dat ik altijd mensen tekortdoe in wat of wie ik beschrijf. Maar gelukkig vinden er op dit moment in ons land versoepelingen plaats en krijgen we weer meer lucht.
Deze veranderingen vragen om veerkracht en aanpassingsvermogen, zowel bij individuen als bij organisaties. En daarnaast ook om gezond verstand, een kritische blik, relativeringsvermogen, bewustzijn van de invloed van de media en maatregelen op ons leven. Het heeft mijn voorkeur om zaken van alle kanten te bekijken en een luisterend oor voor iedereen te hebben. Soms gaat het me te ver en voel ik me in een hoek gedrukt wanneer mensen te stellig zijn en denken de waarheid in pacht te hebben en geen ruimte laten voor een andere mening. Zou het waar kunnen zijn dat we verdoofd zijn doordat de maatregelen stap voor stap worden opgevoerd en wij dagelijks met besmettingscijfers om de oren worden geslagen? Ik vind het daarom logisch dat mensen gaan oordelen naar elkaar en iets van elkaar vinden, want we worden de hele dag bestookt met gevaren, bedreigingen, oplopende cijfers en verschillende varianten. Er is angst genoeg!
Wanneer ik naar het journaal kijk, ben ik blij dat er ook ander nieuws is dan over Corona. Zaken lijken zich o.a. door het vaccinatie- en testprogramma weer wat te normaliseren. Laten we hopen dat “het nieuwe normaal” niet te ver afwijkt van ons oude normaal en we collectief de draad weer kunnen op pakken. Ik ben overigens wel erg benieuwd naar de impact van deze tijd op alle mensen.
Hoe blijven we gelukkig en weerbaar in deze periode en hoe kunnen wij onszelf, familieleden, vrienden en kennissen hier gezond en wel doorheen loodsen. Hoe begeleid je jouw medewerkers of personeel door deze periode? Zorg je dat ze met respect naar elkaar en klanten blijven communiceren? Dat lijken mij belangrijke vragen om over na te denken en op te anticiperen voor in de toekomst.
Ik denk dat het ontzettend belangrijk is om met wederzijds respect open te blijven communiceren over elkaars ervaringen, gedachten en gevoelens met betrekking tot corona. Er is veel gebeurd bij de nodige mensen onder ons met een verschillende impact. Dat zal de komende periode allemaal een plekkie moeten gaan krijgen.
Wanneer u behoefte heeft aan een gesprek voor uzelf of uw medewerkers of in gesprek wilt met een team, dan vernemen wij dat graag van u.